-سطح بندی ارایه خدمات تشخیصی
_درمانی و محدودیت های موجود.
- فرسوده بودن و غیر استاندارد بودن بیش از حد ساختمان بیمارستانها.
-کمبود برخی نیروهای مورد نیاز از جمله نیروی پرستاری مرد و یا برخی تخصص ها و فوق تخصص ها در کشور.
- نبود اختیارات کافی از طرف وزارت متبوع.
-نبود اعتبارات کافی از طرف وزارت متبوع.
- عدم در نظر گرفتن تعرفه واقعی خدمات تشخیصی_درمانی.
- حوادث غیر مترقبه و بلایای طبیعی. - عدم هماهنگی و همراهی بخش خصوصی به صورت مکمل واقعی خدمات دانشگاه.
- خواب و فرسودگی مستمر تجهیزات پزشکی کلان.
- نبود قوانین جامع و حمایتی باز دارنده. - موازی کاری بعضی از دستگاهها ، از جمله هلال احمر ، تامین اجتماعی ، سپاه ،... - اعمال نفوذ سایر منابع خارجی.
- قوانین محدود و غیر همراه بیمه ای در کشور. - آب و هوای سخت و نامناسب. ـ زائر پذیر بودن استان.
- قدمت زیاد ساختمانهای بیمارستانی.
- کمبود برخی تخصصها و فوق تخصص ها و بعضا کادر پرستاری ، مخصوصا نیروی مرد.
- عدم رعایت ضوابط توسط متخصصین و فوق تخصص ها. - اخذ مبالغ خارج از تعرفه توسط پزشکان.
- عدم حضور منظم و به موقع ، پزشکان ضریبK و متعهدین فوق تخصصی.
- کمبود برخی فضاهای درمانی از جمله روانپزشکی ، دیالیز ، سوختگی.
- محدود بودن دانشگاه در بحث مددکاری اجتماعی.
- تامین بودجه بیماران صعب العلاج. - کمبود نیروی کادر پرستاری مرد.
- فعالیت افراد سودجو ومداخله گر در امور پزشکی و عدم همکاری و همراهی مناسب قوه قضاییه.
- عدم همراهی و هماهنگی سازمانهای بیمه گر.
- آموزشی نشدن کامل و کلاسیک مراکز آموزشی_درمانی.
- تبدیل شدن به دانشگاه تیپ 2.
- وجود دفاتر آیات عظام و حضور علما.
- موقعیت استراتژیک منطقه جغرافیایی.
- وجود بالقوه بیمارستانهای در دست احداث بخش خصوصی و دولتی.
- امکان به چرخه وارد کردن 2 بیمارستان دولتی در آینده نزدیک.
- قابلیت توسعه دانشگاه. - بهره گیری از نیروهای هیات علمی و دانشجویی.
- قابلیت های برون سپاری بسیاری از خدمات. - وجود خیرین محترم در استان.
- زائرپذیری و امکان معرفی قم به تمام کشور.
- وجود دفاتر آیات عظام وعلما. - نزدیکی به پایتخت.
- ایجاد دانشکده های گروه پزشکی در دانشگاه.
- استان شهر بودن قم.
- تبد یل شدن به دانشگاه تیپ 2.
- داشتن اکثر تخصص ها و فوق تخصص ها در استان.
- امکان مقیم کردن بعضی تخصص ها. - انجام بسیاری از خدمات تخصصی و فوق تخصصی در استان.
- وجود بسیاری از خدمات سرپایی و بستری تکمیلی توسط بخش خصوصی.
- داشتن ستاد هدایت و اورژانس شهری و جاده ای فعال .
- دارا بودن اورژانس پیش بیمارستانی فعال .
- جوان بودن قریب به اتفاق نیروی ها کادر فنی و تخصصی.
- تعداد قابل توجه بیمارستانها و مراکز درمانی جراحی محدود و درمانگاهی.
- پراکندگی مناسب بیمارستانها به لحاظ موقعیت شهری.